من اهل قضاوت نیستم. اصلا چه کسی میداند در کدام سوی واقعیت جا گرفته است؟اصلا معیار قضاوت درست و اشتباه چیست؟از این رو برچسب زدن را دوست ندارم. خصوصا برچسب زدن به کل یک ملت ..مثل حس داشتن یک بچه ناقص الخلقه یا یک مغز تکامل نیافته است.اینها همه را گفتم که صادقانه ابراز کنم من ضد هیچ ملیتی نیستم..انسانها را دوست دارم نه به خاطر رنگ و آب و خاکشان بلکه به واسطه اصالت انسان بودنشان ..اما...مگر نه اینکه پوشاندن واقعیت خود خیانت ژرفی است به انسان..مگر نه اینکه ما امروز از بیخبری و ناآ آگاهی رنج می‌بریم..مگر نه اینکه ما گاه از سر قهرمان پروری و تعصب ناشی از جهالت (تو عذرم به ذیل کارم بپوش )چنان هیجان زده با سر به زمین کوبیده می‌شویم که دیگر یارای بر خاستنمان نیست مگر آنکه ترانه‌ها و نداها را در میدان ببازیم.
داستان از آنجایی آغاز میشود که با چهار نعل تاختن ۳ مرد عرب به ما و یورششان به پرچم و پلاکارتهایمان در محل تحصن چنان وحشتی به جان من افتاد که یک لحظه خودم را جلو دانشگاه شیراز روبروی لباس شخصی‌‌ها یافتم. احساس کردم دچار سؤ تفاهم شده اند شروع کردم توضیح دادن که موضوع اصلا داخلی است ،ما خواهان برچیده شدن نظام جمهوری اسلامی و... با هر کلمه‌ام حالت نگاه مردی که پایش میلنگید و گویا لبنانی بود ،هم برایم ترسناک تر میشد هم عجیب..مگر من چه می‌گفتم ؟ چه دخلی به آنها داشت؟یکی از آن ۲ نفر دیگر که گویا فلسطینی بودند دست و پا شکسته پرسید ایران را از چه می‌خواهید آزاد کنید؟ احمدی نژاد خوب است ..خامنه ایی الله اکبر..مسلمان نیستید ؟
یکی از پسرها به هراس از چادر بیرون آمد مرا که هاج و واج به چشمان گرد و گود مرد خیر مآنده بودم عقب راند.آن لحظه به خاطر میاوردم همکلاسیان فلسطینی‌ام را که ناباورانه از توضیحات من در مورد نظام ایران خشمگین میشدند...
دیگر نمیدانم چه گفتند و چگونه ردشان کردند،بلافاصله زنگ زدند به پلیس و گزارش دا دند.بعد از آن ،بچه‌ها برایم تعریف کردند که اینجا خصوصا که عرب زیاد است گاهی این مسئله در تجمعات ما پیش میاید.برایم جریان مسجد امام علی در استکهلم را تعریف کردند که توسط ۲۰ نفر پاکستانی،سومالیایی،و فلسطینی چند نفر از بچه‌ها به ضرب چاقو مجروح و روانه بیمارستان شدند. برایم توضیح دادند که اینها با زندان رفتن مشکلی ندارند(1) و حتی گاهی ما خودمان از شکایت به پلیس صرف نظر می‌کنیم چون میدانیم بالاخره آزاد میشوند و ممکن است دردسر بزرگتری را موجب شوند ،سعی می‌کنیم تا ممکن است با حرف و استفاده از اینکه زبانشان معمولاً خوب نیست در بیخبری نگهشان داریم ،به عبارتی دکشان کنیم ...
مات و گیج گوش میدادم ،به گمانم میامد که اینجا قانون، وحشی‌ها را مهار کرده ولی گویا...تمام شب پسرها نوبتی کشیک دادند که ناگهان مشکلی پیش نیاید.
جنایت نظام جمهوری اسلامی را در ابعاد گسترده تری میدیدم.کشف فاجعه دیگری بود در پشت پرده ابهام سی سال مخالفت اکثریت ولی به نتیجه نرسیدن.
آرام آرام در میافتم که آنچه مار ا در این ۳۰ سال ،در براندازی کامل این نظام مانع شده تنها زور و کشتار نبوده است ما با یک سیاست چرچیل گونه در داخل و خارج طرفیم.بیسوادی و تحجر بخشی از فلسطینیان یکی دیگر از دست آویز‌های صحنه گردانان جمهوری اسلامی است.فلسطینیان به این موضوع واقف نیستند که چگونه میتوان حرف از دفاع از حقوق بشر در فلسطین زد ولی با جسم و روح ترانه‌ها چنان کرد که قلم میشکند از نوشتنش.. آیا سینه داغدار مادر نداها و علی‌‌ها گواه نقض وحشیانه حقوق بشر در ایران نیست ؟این چه قسم حقوق بشری است که خود ما ایرانیان را شامل نمی‌شود؟
یا شاید قضیه حال دیگری دارد؟شاید فلسطینیان هم به این موضوع واقفند همانطور که هر کودنی..اما پس چه کسی در غزه ،خانه بسازد؟ چه کسی مدافع حقوق تروریستان در مقابل اسرائیل شود ؟چه کسی تخم حرامزاده حماس و حزب الله که حاصل از نزدیکی ارتجاع شرق و جاه طلبی غرب است را در خاورمیانه بپروراند؟ چه کسی در جریان جنگ فلسطین و اسرائیل هر چیز از هرکجا که خوشش آمد کنار هم بچیند، کلیپ‌هایی بسازد و به خورد مردم احساساتی ایران دهد تا شبانه روز سینه بزنند برای فلسطین و پتانسیلی باشد برای کربلای احتمالی در آینده(ولی زهی خیال باطل).
مگر جز اینست که فلسطینیان چشم دوخته اند انرژی هسته ایی ایران به ثمر بنشیند تا اسرائیل را با خاک یکی کنند و ایران با سؤ استفاده از همجواری لبنان و فلسطین با اسرائیل این کشور نوپا را در هم بکوبد؟ واین وسط من و تو ی ایرانی نه از ثروت ملی نه از سیاست خارجی و نه حتّی از سیاست داخلی مان سهمی نبرده ایم .یادم میاید که مخملباف از اتحادیه اروپا گلهٔ کرد که مردم ایران را سر پول نفتشان معامله نکنید،حال من این گله و شکایت را چون نفیر بیداری در گوش جانتان فریاد می‌کنم خون ملت ما را بر سر انرژی هسته ایی مان پایمال نکنید، خواست و امیال تو سری خورده تان را از دریوزگی و کارشکنی در غریو آزادی خواهی مردم ایران طلب نکنید،پیام تبریک به احمدی نژاد ،لوندی هایتان برای خامنه ایی ،باتوم حزب الله بر تن جوانانمان کفایت می‌کند تا شما را متهم ردیف ۲ بدانیم، دیگر پا را از این فراتر نگذارید.
پر واضح است که شما خرد ترازآنیید که در این کارزار راه به جایی ببرید اما در این سیاست کثیف ، شما به خون نداها دهن کجی می‌کنید و این میتواند کینه ایی سوزان شود در دل ملت ایران که شاید خیال خوش مان را در صلح طلبی همه جانبه در آینده خاورمیانه،آشفته کند .. ارز خود می‌بری و زحمت ما میداری.(2)
1.زندانهای سوئد به طرز باور نکردنی مرفه است و رفتار با زندانیان هیچ شباهتی با کشورهای ما ندارد.
2.کل این متن به توسط دوست عزیز عراقیم به عربی ترجمه شد.
